De 20-jarige Annick Jansen heeft veel doelen in haar leven. Op dit moment is haar grootste droom begin augustus mee te mogen met Jong Oranje U22 naar het EK Softbal in Kutno, Polen.
“Dit is mijn zesde volledige seizoen bij Onze Gezellen in Haarlem. Daarvoor heb ik veel verschillende sporten gedaan, waaronder turnen. Ik heb ook nog gevoetbald. Dat combineerde ik met softbal, maar ik heb uiteindelijk toch voor de laatste sport gekozen”, vertelt de Haarlemse. “De accommodatie van OG (Onze Gezellen) is vlak bij mijn huis. We hebben drie vrouwenteams, die op verschillende niveaus spelen. Ik heb er vorig jaar voor gekozen om in het tweede team te blijven spelen, zodat ik zoveel mogelijk speelminuten krijg, waardoor de kans op ontwikkelen en verbeteren het grootste is. In het eerste team zou ik minder spelen. Ik mag wel invallen bij dames 1 als er speelsters nodig zijn.”
Naast haar clubteam traint Annick ook mee met de voorselectie Jong Oranje U22. “Mijn doelen met softbal zijn op dit moment me te ontwikkelen tot hoofdklasseniveau en geselecteerd worden voor het Nederlandse team. We trainen in Zeist en Oosterhout met een groep meiden, waaruit uiteindelijk een team zal worden gevormd dat naar het EK gaat. Dat zou mijn eerste echt grote toernooi zijn. Twee jaar geleden zijn we met ons clubteam wel naar Tsjechië geweest om te spelen.
Hoe ik er op dit moment voor sta? Dat is moeilijk te zeggen. Er zitten een aantal zeer ervaren speelsters met veel JO-ervaring tussen. Die heb ik nog niet. Maar ik ben wel linkshandig en dat zijn er niet zoveel, dus dat is weer een voordeel. Ik ben heel leergierig en neem alle tips mee en vind het sowieso een hele vette ervaring om mee te mogen trainen. Helaas heb je het niet zelf in de hand; begin juli wordt de selectie bekend gemaakt.”
En naast al het sporten studeert ze ook fulltime geneeskunde aan de Universiteit van
Amsterdam. “Ik heb bijna mijn tweede jaar afgerond. De basisopleiding duurt zes jaar: drie jaar voor je Bachelor en dan drie jaar voor de Master, waarin je drie jaar lang stages loopt over verschillende afdelingen in een ziekenhuis. Dan kies je een specialisatie en moet je nog eens vier tot zes jaar studeren. Op dit moment volg ik de module Arts en Topsport. Die combinatie lijkt mij heel leuk, dat zou een optie kunnen zijn. Maar ook trauma en spoedeisende hulp vind ik erg interessant door de snelheid van handelen die daarbij nodig is. Op dit moment valt alles goed te combineren. Overdag colleges en ’s avonds trainen. Tijdens de master zal dat lastiger worden, omdat de coschappen ook inhouden dat avonden en weekenden werkt. Ik zal dan moeten uitzoeken hoe dat het beste samen kan gaan. De UvA staat open voor topsport, dus ik vertrouw op een goede oplossing tegen die tijd.”
Door haar drukke leven lukt het Annick niet om met een baantje extra geld te verdienen. “De reiskosten voor mijn trainingen bij Jong Oranje zijn hoog, dat loopt behoorlijk op. Verhuizen heeft geen zin, heen en weer reizen is de enige optie in verband met mijn studie en mijn Haarlemse clubteam. Daarom blijf ik thuis wonen bij mijn ouders Chris en Renata en mijn oudere zus Eline. Net als ik zijn zij ook echte sporters.
Via het Yvonne van Gennip Talent Fonds ben ik een crowdfunding gestart voor mijn reiskosten.
Ik ben een hele gedreven, gemotiveerde sporter en heel ambitieus, zowel in mijn sport als mijn studie. Ik wil zeker door blijven groeien, maar daar heb ik wel sponsors voor nodig. Hopelijk kan ik na het EK met U22 mee blijven trainen om de stap richting het A-team kleiner te maken. Ik probeer mijn studie, mijn clubteam en Jong Oranje zo goed mogelijk te combineren. Dat gaat nu goed. Wat de toekomst brengt moeten we afwachten. Hoe mooi zou het zijn als Nederland in 2028 naar Los Angeles mag voor de Olympische Spelen en ik in het A-team speel? Daar durf ik nog niet over te dromen…”
