Als 5-jarige begon Ayoub el Gourari met tuimeljudo bij Kenamju Zandvoort. Al snel zag één van de trainers daar dat het ‘echte judo’ in hem zat. Hij maakte de overstap naar de selectie van Kenamju Haarlem. Sindsdien stond ‘winnen’ voor hem op één en wist hij in de loop der jaren de nodige prijzen in de wacht te slepen. Mede door lang blessureleed leerde hij echter om zich meer te richten op ontwikkeling. “Ook als ik niks win, word ik wel beter”.
Het besef dat Ayoub boven zijn leeftijdsgenoten uitstak, kwam naarmate hij steeds vaker kleine toernooitjes won. Als dertienjarige stond hij zijn mannetje bij het NK <15 jaar en op zijn 15e werd hij derde van Nederland. Ook 2021 was een succesvol jaar, met een tweede plaats bij het NK <18 en een derde plaats bij de Teamkampioenschappen <18. Niets leek een succesvolle carrière in de weg te zitten, maar dat laatste toernooi kreeg een vervelende nasleep, vertelt Ayoub. “We moesten zeven potten judoën en na zes daarvan stond het 3-3. Ik won de laatste partij, waardoor we derde werden. Later, bij het instappen in de bus, voelde ik opeens pijn in mijn knie. Er volgde een MRI-scan en er bleek een scheurtje in mijn meniscus te zitten.”
Belangrijkste prestatie
Een lange revalidatie volgde, waarbij Ayoub snel weer wilde beginnen. Té snel. Zijn knie bleek er nog niet aan toe, met een nieuwe meniscusblessure tot gevolg. Zo stond hij in totaal 15 maanden aan de kant. Begin dit jaar was zijn revalidatie eindelijk afgerond en inmiddels heeft Ayoub alweer twee internationale toernooien achter de rug. Ook werd hij zevende op het jeugd-NK in de categorie <21 jaar, zeker gelet op zijn recente blessure een uitstekende prestatie. Al vond hij het belangrijkste resultaat dat zijn knie het goed hield.
Eén van de lessen die Ayoub zodoende leerde, is dat ‘winnen’ niet altijd het heilige doel is. Het komende jaar wil hij dan ook vooral inzetten op het weer op niveau komen, ervaring opd
oen met internationale tegenstanders en je de sfeer van toernooien eigen maken. Medailles zijn even niet het belangrijkste, die komen later wel weer. Zo hoopt Ayoub na dit investeringsjaar in 2024 door deelname aan toernooien toe te werken naar het EK en het WK en weer mee te kunnen doen om de prijzen.
Sneller switchen
Ayoub wil zich graag verbeteren in zijn stijl als de partij daarom vraagt. Voor de wedstrijd maakt hij met zijn trainer een plan, mede op basis van wat ze weten over de tegenstander. Maar als die tegenstander vervolgens iets anders doet, wil Ayoub ‘sneller kunnen switchen’ van tactiek: “Het is mede daarom goed om weer niet-Nederlandse tegenstanders in handen te hebben. Die hebben andere stijlen, andere technieken, andere tactieken. Zo spelen Georgiërs en Russen meestal graag ‘body-to-body’, Oostenrijks zijn fysiek heel sterk en Fransen willen vooral veel bewegen en irritant zijn, haha.”
“Mijn eigen sterke punt is dat ik goed ben met mijn voeten. Als mijn tegenstander veel met ‘de bovenkant’ bezig is, ga ik aan de gang met mijn voetenwerk om de tegenstander gek te maken en zijn aandacht af te leiden van boven.” Ook het ervaren van de (internationale) atmosfeer op toernooien ziet Ayoub als deel van zijn ontwikkeling: “Als ik dan zo ver kom dat ik weer aan een EK of WK mee mag doen, ben ik daar al wat meer aan gewend en is dat minder van invloed op mijn voorbereiding en prestatie.” Iets anders dat Ayoub, is voor toernooien even een praatje maken met judocrack Cor van der Geest, die hem van tips en adviezen voorziet.
Doen en laten
Per week traint Ayoub gemiddeld tien keer, en dat naast zijn opleiding aan het Mendelcollege. Dat betekent uiteraard ook offers maken: zijn sociale leven bestaat voornamelijk uit school en judo en een avondje stappen of naar een festival zit er voor hem niet zomaar in. Dat is soms zwaar, maar Ayoub heeft het ervoor over. “Het gaat er bij topsport niet eens zozeer om wat je ervoorwilt doen, maar vooral wat je ervoor wilt laten.”
Dat Ayoub niet snel opgeeft en een doorzetter is, blijkt wel uit zijn schoolcarrière: hij rondde eerste de mavo met succes af, vervolgens de havo en zit nu in 5-vwo. De havo volgde hij deels aan het Callandlyceum in Amsterdam, omdat dat een Topsport Talentschool was. Inmiddels is het Mendelcollege dat ook en is Ayoub dankbaar dat hij zo de ruimte krijgt om school en topsport te combineren. Zijn cijfers leiden daar overigens niet onder: “Ik sta op nul onvoldoendes, dus ik verwacht wel dat ik volgend jaar mijn examenjaar inga.”
Het worden dus spannende en intensieve jaren voor Ayoub, die aan zoveel mogelijk internationale toernooien mee wil doen om zich verder te ontwikkelen. Om de deelna
me te kunnen bekostigen is Ayoub een crowdfunding gestart, want de hoge kosten die ermee gepaard gaan kan hij niet allemaal zelf financieren. Ayoub hoopt dat mensen hem willen ondersteunen, zodat hij zichzelf verder kan ontwikkelen en kan toewerken naar zijn einddoel. Wat dat is? Ayoub: “Natuurlijk de Spelen!”. Eén ding is zeker: aan Ayoubs inzet en mentaliteit zal het zeker niet liggen!
Help jij Ayoub ook verder? Steun dan zijn crowdfunding op Talentboek Haarlem. Iedere euro is welkom! Bekijk hier zijn pagina op Talentboek
Studenten Creative Business van Hogeschool Inholland Haarlem maakten een video over en met Ayoub, check het resultaat hieronder!
