“Het voelt alsof ik nu mijn droom leef”, vertelt single badmintonspeler Adith Karthikeyan Priya, in de hal van zijn club Duinwijck. “Voor mij is badminton het allerbelangrijkste in mijn leven en Duinwijck de allerbeste club.” Voor zijn sport heeft de 17-jarige Adith alles over. Zijn ouders en zijn – eveneens zeer talentvolle – zusje Aaradhana (10) – steunen hem volledig in zijn ambities. Het hele gezin is in september 2022 van India verhuisd naar Nederland.
Op zesjarige leeftijd maakte Adith kennis met badminton. Hij speelde zijn eerste potje tegen zijn vader en diens vrienden. En daar bleef het niet bij, want hij bleek heel talentvol. “Ik vond het meteen leuk! Wat mijn vader en de anderen opviel was mijn backhand, die ik kennelijk toen al had. Eigenlijk was het de bedoeling dat ik zou gaan voetballen. Maar ik wilde veel liever badminton spelen en mijn ouders waren het daarmee eens. Badminton is een grote sport in India.”
Vanaf zijn zevende jaar werd het allemaal wat serieuzer. Adith trainde voor schooltijd en als de lessen afgelopen waren, stond hij ’s avonds weer op de baan. Als twaalf-jarige trainde hij al zeven uur per dag. “Gelukkig had ik toestemming van school om het lesprogramma gedeeltelijk te volgen. Ik speelde veel wedstrijden en India is een groot land, dus de reisafstanden waren vaak lang. Het meedoen aan wedstrijden vond ik geweldig, ondanks dat ik ook wel eens verloor. Ik heb veel geleerd in die tijd, al was het niet op school.”
Adith’s dagen waren volledig gevuld met badminton en met het reizen van en naar toernooien. Hij leerde onderweg in de trein voor zijn proefwerken en examens. Bij aankomst op het station stond zijn moeder hem op te wachten met zijn schooluniform. Omgekleed en wel spoedde hij zich vervolgens naar school om zijn toetsen te maken.
Maar eigenlijk kon het zo niet langer. Zijn ouders besloten dat er een keuze gemaakt moest
worden en dat de focus voortaan op het badminton zou liggen. Adith stopte met de reguliere school en begon met een speciaal lesprogramma voor talentvolle sporters. “Ik mag overal studeren, maar moet wel mijn examens in India komen doen. Ik moet nog drie toetsen maken voordat ik mijn diploma krijg en school af kan sluiten. Die staan gepland in de periode april tot mei. In die maanden staan er ook veel belangrijke toernooien op de agenda, waar ik liever naartoe ga. Dus de examens stel ik, denk ik, uit tot het najaar.”
Het idee van een internationale sportcarrière begon steeds meer te kriebelen. “Mijn vader onderzocht de mogelijkheden om de hele familie te laten verhuizen voor mijn badmintoncarrière”, vertelt Adith. “Het grote aantal goede badmintonspelers in Nederland gaf de doorslag; wij gingen het daar ook proberen. Het was een grote stap voor ons allemaal, maar we keken er naar uit. Mijn vader kon overgeplaatst worden binnen het bedrijf waar hij werkte, mijn moeder moest haar ouders en haar werk achterlaten, net als mijn zusje haar vriendinnen en haar school. En waar vind je een huis? Een club? Waar en hoe kan ik trainen?”
In augustus 2022 vertrok vader Karthik naar Nederland. Adith volgde een maand later met zijn moeder en zijn zusje. De familie vond een huis in Almere, vlakbij de hal waar Adith met Aram Mahmoud kon trainen. “In januari 2023 ben ik bij Duinwijck begonnen. Direct vanaf het begin merkte ik dat mijn zelfvertrouwen toenam. Het voelt allemaal heel positief met al die fantastische spelers. We krijgen zoveel steun vanuit de club. Ik heb veel progressie gemaakt en ben zo dankbaar voor alles. Het is een goede stap geweest; ik ben er heel blij mee.”
Het bevalt Adith goed in Nederland. “Het voelt alsof ik hier mijn droom leef. Ik vind Nederland een geweldig land. Alles is hier mooi en fijn, de mensen, het landschap, het vele groen, zelfs het weer, hoewel dat even wennen was. Ook het eten is natuurlijk anders dan in India. Mijn moeder kookt voor mij, volgens een dieet dat is samengesteld door een voedingsdeskundige uit India, helemaal afgesteld op mijn lijf en mijn trainingen.”
Sportief gezien gaat het hem ook voor de wind. Hij speelde de afgelopen elf maanden 22 toernooien in 17 landen, waar hij vier gouden, vier zilveren en vier bronzen medailles won. In 2023 werd hij in Almere gekozen tot sporttalent van het jaar. En eind januari nog tijdens de Nederlandse kampioenschappen voor senioren behaalde Adith de derde plaats. Hij is daarmee de jongste speler ooit met een podiumplek bij het NK. Maar als het aan hem ligt is het nog lang niet klaar. “Overmorgen ga ik weer op reis. De komende vijf weken speel ik wedstrijden in Hongarije, Italië, Nederland en Duitsland. Ik hoop in 2024 de eerste plek op de wereldranglijst bij de junioren te behalen en een plaats in de top 100 bij de senioren.”
Valt er nog iets te wensen voor het jonge talent? “Ik ben al zo dankbaar voor alles wat me overkomen is. Om nog verder te groeien en voor Nederland uit te mogen komen heb ik een Nederlands paspoort nodig. Dat is lastig te realiseren, maar we doen ons best. En ik wil graag naar de Olympische spelen in 2028 en daar natuurlijk een medaille winnen. Daar droom ik van. Het zou het mooiste zijn wat me kan overkomen.”
